Gizli çýðlýklarýn suskunluðuna yaslý diyetti çocukluðumuz...
týknaz,
yaþlý ,
heyula bir gölgenin kýrbaç sesiyle raks ederken
izbe karanlýðýn efendileri,
ay þavkýný çekerdi gecenin aynasýndan.
Ve buz yýldýzlarý kayardý üzerimize gökten.
Titrerdi yüreðimiz...
üþürdü, ayaklarýmýz ellerimiz.
eðer bir dokunsalar,
belkide tuz buz olur,
küle dönerdi bedenimiz.
Aynýydýk ikimizde...
iki beyaz buluttuk aslýnda.
baþýmýz yükseklerde,
gözlerimizde çocuk uçurtmalar,
hayallerimiz ise gökyüzüne kenetli asi birer rüzgardý.
Senin
içten içe kan sýzdýran esmer yaralarýn,
birde hiç unutamadýðým ceviz kýnasý saçlarýn vardý.
benimse duvar diplerine diz kýrmýþ yalnýzlýðým.
parçalanýrdý öfkemiz yoksulluða,
ve
sýkýlý yumruklarýmýza saklanýrdý gözyaþlarýmýz.
Aþk, ekmek,
zeytin, pay edilmiþ sevgiydi soframýzda.
yetim gecelerde,
yetimdi düþlerimize gülümseyen dolunay.
yinede sýrtýmýzý umuda,
yüzümüzü deliþmen baharlara yaslardýk usanmadan
Aynýydýk iþte!
iki yarým elma,
iki hýrçýn boran kuþu.
tutsaklýk ölüm,
ölüm özgürlüktü kanatlarýmýz da.
Bilirsin!
ben hep babamýn elleri kadar tedirgin,
annemin yüreði kadar yufka sevdim en hoyrat insanlarý.
cevabýný bildiðim ama söyleyemediðim sorularýn
nefesini boðardým kendi ellerimle.
hatta yetinmez,
ürkek serçe telaþýyla,
incinmiþliðin kovuðuna haykýrýrdým öfkelerimi.
Hani aðladýðýmda,
"her þey güzel olacak
ben sustuðumda yaðmuru dinle!" derdin ya !
tam da bugün gibi,
eþine az rastlanýr bir zaman aralýðýnda,
biraz soðuk,
biraz yaðmur,
ve saðanak saðanak çokça sen varsýn penceremde.
Özledim!...
tarih öncesi miadý dolmuþ dünlerimin
tek temiz gerçeðini.
kaç ay, kaç yýl geçti,
belkide asýr.
bilmiyorum!
seni selamsýz göklere kalbimin üstünde uðurladýðým günü.
Gittiðinden beri
yalnýzken hiç gülmedim.
hep kalabalýða sakladým kahkahalarýmý.
kýsýktý sesimin sesi.
içime hýçkýrýrdý içimin çocukluðu.
Kim sindirdi ruhumda akan çavlaný
hangi nemrut’un büyüsüydü çatýlmýþ kaþlarým
aðlamaktan korktuðum içinmiydi yüzümdeki tebessüm
sebepsiz miydi sendeleyen ayaklarýmýn takatsizliði
onu da bilmiyorum.
Bugün yokluðunun yýl dönümü.
içimdeki mezarý hýrpalarken çakýr dikenleri,
varlýðýmdan usanmýþ ölü þiirler asýyorum taþýma.
mercan resiflerine konduruyorum düþlerimizin evini.
deniz çingenesiyim anlayacaðýn,umursuz ve de gayesiz.
ýslak kayalarýn dalgalarý yüzümü okþadýðý vakitlerde
savunmasýz yosun misali
ýþýðý rehin alýnmamýþ güneþlere seriyorum siyahlarýmý.
dudaklarýmda kimsenin duymadýðý bir veda fýsýltýsý
sonrasý ;sen ve sonsuzluk
Dilek USTA
Edebiyat defteri seçki kuruluna ve yorumlarýyla sayfamý taçlandýran þiir dostlarýma YÜREKTEN TEÞEKKÜR EDÝYORUM