ayýptýr söylemesi benim yarim kâfirdi küfrüne raðmen beni bataklýðýna çekti yüzüme gülse bile mavi gözleri zifirdi o zifrin hüzmesinde elem tohumu ekti
feryad-ý figân ile imana davet ettim „yaþamana bak, hayat çok kýsa“ dedi bana „esirin oldum azad eyle gideyim“ dedim arzumu insafsýzca gitti attý yabana
ondan hayýr olmadý Yaradan’a sýðýndým bilemedim ne þekil af dileyeceðimi dertler kümesinde tek baþýma bir yýðýndým iyi tahmin etti me me meleyeceðimi
bir felaketti onun dalgalanan saçlarý yanýk baðrýma dizdi suçun sarý tadýný bir alev taþýyordu yakýveren uçlarý silemedim kalbimden bu "Alaman gadýn"ý
„senin yolun sanadýr benimki bana“ demek kolay da bilen var mý arada engelleri belli boþa gidecek bunca mevsimlik emek bilen varmý boynumda ipleri çengelleri