Hayat bir koþturmaca nereye gidiyoruz soranda yok Insanlarýn kaderini kaderde belirlemiyor artýk Bize sunulan bu sistemin birer mahkumlarýyýz Sonunda bu kaderimiz deyip hep susmalýyýz...
Bazen durmak ister insan bu Koþturmaktan yorulur adeta Yavaþladýmý görür etrafý Olan biteni bilmektir hakký Bir köþeye oturur ve düþünür ve düþünür ...
Düþünen insan Yaþayan insandýr Hayvanla arasýnda en büyük farkýdýr Siz Yoksa düþünebilen Koyun gördünüzmü Ona ne verirsen yer Insanlara kurban olur Cennette gidecegim der...
Oysa bilseler koyunlar Insanlarýn onlarý kurban etmek için beslediklerini...
Hayat uzun bir tüneldir baþtan sonuna kadar Programlanmýþ bir yol haritasý Doðum ve ölüm arasýnda Yaþanýlanlarýn tünelin sonunda Ödenecektir faturasý... Üstü kalsýn diyemeyeceksin Hayat bittimi sen üstünü göremeyeceksin...
Suphi Capaci 18.10.2016 Saat 07:50 Sosyal Medyada Paylaşın:
Suphi Capaci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.