Ah kemancý baþýmda çalýp durma Makberi Biliyorum gitti o, bir daha dönmez geri Acýdan kavruluyor, bedenimin her yeri -- Dökme muruzlarýný, kaþ kirpiðe deðmesin -- Sen yanýmda ol yeter, ister güneþ doðmasýn.
Deðiþsem masalarý, her masa bana yakýn Bu beden alýþýktýr, yükleri bana yýkýn Elemler yaðmur gibi gelirken akýn akýn -- Dökme muruzlarýný, kaþ kirpiðe deðmesin -- Sen yanýmda ol yeter, ister güneþ doðmasýn.
Kim çekti perdeleri, bak camda hayalin var Gökten yansýmýþ cama, seni saklýyor duvar Açýk tut pencereyi, sesimi daðlar duyar -- Dökme muruzlarýný, kaþ kirpiðe deðmesin -- Sen yanýmda ol yeter, ister güneþ doðmasýn.
RABATLI kadehimi sen diyerek doldurdum Duvardaki resmine bakýp bakýp kaldýrdým Baðbanýmda gülleri yazýk erken soldurdum -- Dökme muruzlarýný, kaþ kirpiðe deðmesin -- Sen yanýmda ol yeter, ister güneþ doðmasýn.
28.08.2016 – Korucuk Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.