ANNE

Anne ben büyüdüm ama
Ýçimdeki çocuk hala çocuk anne
Ben leyleklerin getirdiði çocuk deðilim
Ben senin çocuðunum annen

Bu kasvetli yaþamýmda
Bana ýþýðýyla göz kýrpan
Tek güneþimsin anne
Ama içimdeki çocuk
Ölümü bekliyor anne

Hayalleri bir tabutun içine sýðdýrýlmýþ
O çocuk senin çocuðun anne

Heyelana uðramýþ düþüncelerim
Bir depremle yýkýlmýþ dünyamýn
Enkazýnýn altýnda yatýyorum anne

Bak bir güvercin görürsen
Kanatlarýnýn ikisi çökmüþ halde
Uçmaya çalýþan
Dikkatli bak ona beni hatýrla
o benim anne

Hüzün yaðmurlarýyla
Her gün yýkanan acýlarým
Dahada güçleniyor
Ýçimdeki çocuk avaz avaz
Baðýrýyor anne

çok karanlýk burasý
Topraðýn altýmý yoksa
Ben karanlýktan çok korkarým
Biliyorsun anne

Ben öldümmü yoksa
Nedir bu hareketsizlik
kýmýldayamýyorum
Yýkanan benmiyim musalla taþýnda
Taþýnan benmiyim omuzlarda
Suskunum konuþamýyorum anne
Beni bir çukura gömüyorlar
Gömmesinler gel kurtar beni anne

Ben topraðýn altýndayým
Beni gömdüler acýmasýzca
ben daha ölmedim
Uzat elini çýkar beni buradan anne

Ben topraðýn altýndayým
ama etrafýmý görüyorum
Dupduru bir sabah anne
sen duruyorsun karþýmda
O kanatlarý çökmüþ uçmaya çalýþan
Güvercin avuçlarýnda
Býrakýyorsun onu boþluða
Uçuyordu anne o güvercin
Uçuyordu sapasaðlam kanatlarýyla

Sabahat çelik
16.09.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: