Odam/2
Geceye seslendi kasvetli odam
Meydandýr senindir dedi öylece
Gözlerim gözlerken sessizdi odam
Tavanda gölgeler kan kan usulca
Biri hamle yaptý bir diðerine
Bir masum bir zalim herkes kendince
Hangisi ruhumdu aðlayan yine
Süzüldü tavandan yaþlar usulca
Baktým teselli ki uzanmaz elden
Nasýl býkmýþ ruhum hep endiþeden
Ben hayalde bile bir can üzmezken
Anlayýþ uzaktý neden bilirsin
Odam sessiz artýk ölü odasý
Beden cansýz artýk yeis kafesi
Caný çýkar kuþtur ýlýk nefesi
Zordur zor alamam nefes böylesi
Recep Gülþen
Eylül/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.