-Kül Kedisi- ... Ömrün tozuna yel eylendi durdu gönlüm, daðýtmak için kiri pasý.
Sevinç göz yaþlarým kursaðýma týkanýrken, hüzünlere sel olup aðlayan gözlerim bir güzel temizledi yüreðimi balçýkla sývamaya çalýþan yüreksiz sevmeleri.
Sonrasý malum; Sevmelerinin üzerine toz konduramayan mahzun yüreðim nekadar da safmýþ týpký, kül kedisinin umutlarýyla inatlaþan guguklu saatin sarkacý onikiyi vurur vurmaz bal kabaðýna dönüþen hayellerim gibi.
Lakin; Süpriz sonlar beklenmedik bir anda da artýk prensesliðe terfi etmiþ olarak kül kedisinin ayaðýna diz çökerek giydirilir belkide kim bilebilirki ’’O’’ndan baþka.
Sevil Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevil Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.