Sebepsiz bir kavganýn çiçek kokan teninden Ayrýldým aþkla ruhun birleþtiði yerinden Tanrý bilir iyiyi o hep doðruyu söyler Ben gitmeliydim önce gelincik gözlerinden
Semazenler semahta, cemde kýrklar yediler Adýný bilmediðim çiçekler dillenirler Güneþ solar kararýr günü böler ikiye Yitirir düþlerini aþksýz kalan þairler
Senden kalan ne varsa harabesi içimin Bulut çöllere yürür suyu çýkar sicimin Gayri hasret aðlarý iplik iplik örülür Uçmayý bilemeyen ürkek bir güvercinim
Ömrümden güneþ çaldý zamansýz düþtü karlar Uydurulmuþ mecnunlar yalancý bahtiyarlar Bastýðým her yer ateþ bu þehir ki amansýz Cehennemi büyütür sevgilisiz diyarlar.... Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilal karaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.