Ellerimi ceplerime koydum
Dudaklarýmda hüzzam bir þarký
Kelimeleri süzgeçten geçirip zula ettim
Bütün harfler anlamsýz
Seni anlatan þiirler yazmýyorum artýk
Ne balkona çýkmak geliyor içimden
Ne de aklýma düþmeni
Kendime bile yabancýyým þimdi
Herþey anlamsýz
Karanlýk bir tüneldeyim sanki
Takýlý kalmasaydýn geçmiþe
Tutabilseydim ellerini yeniden
Nedir bu yaptýklarýn gurur mu
Aþk mý nefret mi bilmiyorum
Cümleler zorlanýyor seni anlatýrken
Aslýnda seni deðil kendimi anlatýyorum
Kalbim seni her gördüðünde
Yerinden çýkacakmýþ gibi atýyor
Yokluðun canýmý acýtýyor
Kokunu özlüyorum düþlerim de
Gözlerine her baktýðýmda
Sýcaklýðýn yayýlýyor tüm hücrelerime
Biliyor musun
Ýlk defa bu kadar korkuyorum
Senden önce de yalnýzdým
Senden sonrasý da yalnýzlýða mahkumum ...
Refik
13 . 08 . 2016
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.