DÜŞLER ÜLKESİNDE KALMIŞ

Benimle hiç uzlaþý yaþamýyor,
Gale bela çekiyor ömür.
Sanki meçhul zamanlardan gelmiþ,
Meçhul bir düþte, prenses olmuþ gönlüm,
Gözlerim gibi gri, gözlerim gibi renksiz gökyüzüm.

Yok! Öyle kuyruðu pullu rengârenk uçurtmalarým.
Dedim ya GRÝ diyarlardaným, GRÝ diyarlardaným.

Yeleleri parlak kurþun bir at ve üzerinde asil bir prens,
Olurdu beklediðim o muhterem zat.
Gökyüzünde uçuþan kýrlangýçlara inat…
Uçardý gönlüm ona doðru çýrparak kanat.

Þimdi salkým salkým renkte sisli gözlerim.
Bundan bile etkilenmiyor gerçek üstü düþlerim.
Ucu bucaðý bulunmaz o hazin çocukluk yýllarým.
Aynalarda izlerim yüzüme yansýr acý gülüþlerim.
Kuþlar kovalayan o geçmiþ yýllarým,
Ýzlerken dökülür yanaklarýmdan yaþlarým.
Aynalarda suskun dilim.
Aynalarda yalnýzlýða vurgun gözlerim.

Duyduðum her türkü Bedia,
Duyduðum her þarký Muazzez olur bana.
Yüreðim buzlu cam sanki, netlik tutmaz.
Kollarý fersiz, o eski endamlý geçkince soldu.
Yaþýyor en gafil düþlerini bihaber. Belli ki gayrý hayat yordu.
O yýllardan geriye kalan kargalar bile tenezzülsüz.
Sahipsiz kalan tarlalara çekirge sürüleri doldu.

Þimdi aðlamaklý gözlerle geriye bakarým,
Yalan! Yalan bu hayat… Bahaneler yalan.
Yalan sevmeler sevilmeler yalan...
Bilinen tek gerçek doðum ile ölüm harman.
Bunun arasýnda ki ise çok kýsacýk bir zaman.
Þimdi aðýrlaþan yüreðime inat, kývrak gidiyor adýmlarým.
Düþler ülkesinde kalmýþ gayrý saf ve temiz yaþamým.

.............................songül A yýlmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: