Bilmediðim bir dilde þarký söylüyorsun, Ama melodileri tanýdýk...
Hatýrlamaya çalýþtýkça daha çok karýþýyor kafam, Bu hangi mevsimdi, bahar bu kadar soðuk olur muydu, Aðustos nasýl kokardý unuttum...
Kar kýyamet etraf, bende ki ateþ hep ayný. Kalp kalbe karþý mý onu çözemedim henüz, Sen, benim kaderim misin, kader sen misin onu da anlamýþ deðilim...
Bildiðim tek bir þey var, Ellerim hala sen kokuyor, Saçlarým da uçuþuyor hala nefesin. Her sabah sana uyanýyorum...
Baþka dilde söylense de þarkýmýz, Biz hep ayný kalpte sevelim bir birimizi, Sen çok uzaklara gitme mesela, Ben, dizlerinde uyuyayým...
Bu kadar çok özletme kendini, Ben hep kalbinde olayým...
Seval Daðcý Borucu (10.08.2016)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SEV@L Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.