YAŞAMAK
YAÞAMAK
Ah þair bakma yüzümdeki sahte ifadelere
Yüreðimi mekan edebilirmisin bir günlüðüne
Al sandalyeni otur yüreðimin baþ köþesine
Hüzün, göz yaþý, ihanet, vfasýzlýk korku
Sevgi ahde vefa tutku
Çiçek böcek, þarký türkü
Ve tükenmez bir umut
Çýkýyor daðarcýðýmdan bir bir kelimeler
Kanýma karýþmýþ dökemediðim göz yaþlarým
Bilirmisin koparýyor içimde fýrtýnalar
Dilimde kelepçelediðim sözcükler
Hele çocuklar
Ay yüzlü güneþ bakýþlý çocuklar
Çocuklar öyle güzel ki
Daðlarda bahar
Topraðý sulayan yaðmur kadar bereketli
Bir o kadar da
Çorak topraklarda solan güller gibi
Yüzünde gülücükler
Beyaz, sarý, siyah derili
Ýðdiþ edilmiþ yüreklerin
Küçücük bedenine göz dikilmiþlerin
Farkýnda bile olmayan
Bahçede gül
Daðlarda menekþe
Savaþ meydanlarýnda oyuncak sanan mermiyi
Bulursun yüreðimde kýyamadýðým sabiyi
Gönülde kuzucuklar
Ýhanet ve fevasýzlýklarýn arþividir yüreðim
Yaz be þair yaz
Bir damlacýk acýsýna
Ömrümü tükettiðim
Bir küçücük tümsekken
Kendimi daðlar gibi hissettiðim
Çelikten zýrhlar olup
Bir tek saç teline
Ömürler verdiðim
Vefasýzlýðý ve ihaneti de yaz þiirinde
Eðer lütfeder de girersen yüreðime
Kör býçaklarla kesilmiþ, umutlar, sevdalar hülyalar
Ve dost bildiklerimden kalan
Bir köþesine sýra sýra dizilmiþ
Hançerleri de görürsün yüreðimde
Ve bunun yaný sýra
Kaybedilmemiþ umudu
Olsa da dli, eli baðlý kolu
Tanrýnýn en büyük lütfu
Yaþamak, hangi þartlarda olsa da yaþamak
Her gecenin sabahýnda doðacak güneþe inanarak
Her fecr vaktinde
Gökyüzüne bakarak
Düþen her cemrede
Yeniden doðarak
Hayata sýký sýký sarýlarak
Düþünmeden tanrýya ihaneti
Verdiði cana saygý duyarak
Bir nefeslik olsa da yaþamak.
Anladýn mý þair beni
Davut Tunçbilek/ Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.