Uzaklaþ bu yangýndan; alevin sönüþü yok. Beni kül eden ateþ bir de seni yakmasýn. Aþk denilen yoldayým, bu yolun dönüþü yok; Öyle bir uzaklaþ ki, gönlün geri bakmasýn.
Git artýk, sen çekip git, benim gitmem imkânsýz; Yandýkça büyüyorum benim bitmem imkânsýz; Sevgini yüreðimden silip atmam imkânsýz; Yorgun kalbin hasreti daha fazla çekmesin.
Bu zorunlu kaçýþý hiçliðime düþüþ say; Sonu hicranlý masal, zoraki bir gülüþ say; Gündüz kurduðun hayal, gece gördüðün düþ say; Yeter ki sabahlarý gözünden yaþ akmasýn.