Ve gün gelmis aðlayanlar da gülmüþtür..
Hersey yoluna girmiþ ve Allah sesini duymuþtur..
Sararan yapraklar yeþerirken göðe ulaþmýþ..
kýrýk sonlar bitmiþ ve elemli boþluklar doldurulmuþtur..
Tavana dikilen gözler huzuru bulmuþ..
dalgýn düþünüþler geçmiþi deðilde
artýk geleceðin hayalini kurar olmuþtur..
Hoþçakal demeden gittiklerin
yüreðinde kuru sancýlar býrakmýþ
Hoþgeldin dediklerin
ýslak güller getirmiþtir
Ve de Yepyeni bir þiire baþlanmýþtýr..
Özlemi almýþ baþýný gidiyor görmediði diyarlara..
Kavuþmak çok zor olmasa gerek bu baharda..
Kimi sevebileceðini bilemediði ýssýz bir andýn..
Meðer bu sessizliðin boþluðundaki hayatýnda sen vardýn.
Kime baksa seni hatýrlayacaðý gerçeði
Ýlk yoluydu aþýðýn..
O anýn yansýmasýyla kalbinin þeffaflýðýnda
Geleceðini gördü ilerlediði her adýmda..
Seni seveceðim dedi azar azar damla damla..
Ve Açmýþtý kapýlarýný sonsuzluða...
Seni seviyorum diyebiliyordu
çünkü yüreðinin hissediþindeki
her zerresini biliyordu
Seni sayýklamaktan vazgeçmeyecek
artýk ses telleri
Çünkü sen yaþamý oldun ondaki hislerin
Sen aydýnlýðý oldun gözlerinin..
Gitmeyeceksin ki
kabulu olduðunu bilecekti..
Varlýðýn onun yeteriydi..
Yokluðun kahroluþun
en beteriydi..
Þimdi açýnca kanatlarýný sonsuzluða
bilirdi uçabileceðini
Ne zaman yalnýz kalsa
alýr eline kalemi ve
düþünecekti gözlerini
Zordu geçmiþin hatýralarý
ama güzel olacaktý geleceðin sonlarý diyebildi..
Caneyy dedi içinden
ve kopardý kendini geçmiþinden..
Ses verdi tuð’dan daha ince bir sese
Yürüyecekti iþte..
Belki zorlu belki virajlý yollardý
ama yürüyecekti...
Belki hazin belki kadim
ama yine gidecekti..
Gökten taþ düþse
yer yarýlsa içine girse
yine Dönmeyecekti...
Kýysa kendine,
yalpalasa bu yolda,
Adýmýný attýðý an durmayacaktý..
Adýmlarýný atmýþtý çoktan..
vazgeçmiþti artýk o adýmlarý saymaktan
Yürüyordu engin saydýðý,
zengin gönüllü kirli bir coðrafyanýn
en temiz yüreðine..
Yol onun yolu..Aþk onun aþkýydý..
Elinden tutabilmiþti yüreðinin...
Özlemini yaþayacaktý bahar akþamlarýnda
Yaþlarý kurumuþtu gözlerinin
Sevecekti artýk her nabýz atýþýnda
Baktýðý gözlerde gördüðünü yazamazdý belki
Ama gördüðü surete
bütün çiçekleri sýðdýrabilirdi..
Yolun baþý acý..
ortasý mutluluk
Sonu huzur olacaktý..
Bitmedin..
bitmeyecek bu siir
Geldin diye
durmayacak bu titreyiþ
Son duraktan, Viran topraklara
bir ses yükseliyor þimdi
Gel canee..
Avuç avuç koklayayým seni..
Bastýðým toprak gibi
hissedeyim yüreðini...
Evrenimin tüm zorluklarýnda
bulayým mücadeleni
Þimdi yýldýzlý gecelerde
gözlerinden öpmek
ve yüreðinden yakalamak geliyor içimden..
Gökyüzünü seyrediþindeki mucizeye
tanýklýk edip
senle ufka açýlýp
volkanik bir çýðý aþmak geliyor
yüreðimin sesinden..
Ýçimden geçen her duyguda..
Sen..Senn deyip
susacaðým artýk..
Çünkü sen
Ellerimin akýsýn
Yeterimden fazlasýsýn
sadece sen diyebilirim artýk..
‘’baþlangýcý olduðun yüreðin
kutsal topraklarýna hoþgeldin prenses"
Sezgin SEVEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.