ANNEM...
Hani insan doðar ya anasýnýn karnýndan
Büyür düþe kalka, büyür þekerlerle çikolatalarla
Yada küçülür düþlerlerle rüyalarla...
Zamanla anladým, bunlar deðilmiþ bir çocuðu büyüten, acýlarýymýþ
Zamanla anladým bir kalbi geniþleten sevdalarýymýþ insanýn
Hep hayalini kurardým bir güzelin
Her gece uyuduðumda
Uyumasam bile yataða yatýp tavana baktýðýmda
Ama hiç neye benzediðini bilmedim
Yalnýzca annemin kalbini koydum içine
Haylazlýk ettiðimde tatlý merhametini
Elimi býrakma kaybolursun endiþesini
Düþtüðümde benle acýyan canýný
Ateþe dokunma elin acýr kaygýsýný
Yani kýsaca ben annemi koydum o güzelin yerine
Onu deðil annemi sevdim ben aslýnda
O yalnýzca anneme benziyordu
Gözleri deðil, göz dediðin herkeste var
Bakýþlarý aldý beni benden, annem gibi
Bilemedim kimsenin anneme benziyeceðini
Ama benzeyeni varmýþ.
Lanet olsun,
Yada aþk olsun ki varmýþ iþte.
Annem gibi güzeli,
Ama annem gibi sevmiyeni varmýþ...
Dövdüler beni anne
Hani küçüktüm,
bir top aldýrmýþtým naz yapýp sana, fiyakalý
Tuttuðum takýmýn maðazasýndan, pahalý
paylaþmazdým onu kimseyle
Caným gibi sakýnýrdým ya hani
Bir olup önce kaþýmý gözümü
Sonra topumu patlattýlardý
Ardýndan sen çýkmýþtýn camdan
Bir kahraman gibi, kovmuþtun hepsini
Sardýn ya yaralarýmý Ether ile bez ile
Aðlamýþtým onca, sen hep þekerle kandýrýrdýn beni
Durumumuz kötü idi, alamazdýn yenisini
Güldürürdün beni maskaralýk yaparak
Yine dövdüler beni anne
Bu sefer kaþýmý gözümü yada topumu deðil
gönlümü patlattýlar anne
Yine sen gel, yaralarýmý sar
Dünyanýn en Bilgin doktoru gibi
Güldür yüzümü, gönlümü
Yada bana yenisini al anne...
Beni kimse sen gibi sevmedi anne
Kimse kollarýna sarmadý sen gibi
Kimse tutmadý ellerimi sen gibi
Kimse kalbinin içine almadý sen gibi
Annem, caným annem
Kaným hayallerim acýlarým sevdalarým annem
Sen býrakma beni herkes gibi
Annem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.