suda ufacýk ses taþa bir sert basýþ hýzlý alýnan nefes ölümdür ruhsatsýz geçitlerde. sessizlik katran olanda onlar hiç kalýr gülüm. ölüm bile mecalsiz can yanýnda susmuþsa.
gez göz arpacýk niþan alan sen. tüfeðin namlusunda vurulup düþen ben.
Tülay Tuncaboylu
24 4 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tülay Tuncaboylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.