Veda

Dünya testisinden yudumlarken fanilik þerbetini
Boþ vagonlara çalan ýslýk misali
Kimsesiz bir yolculuk benimkisi
Caným yansada budur hakikati

Belkide gelmiþtir gitmenin vakti
Tozlu rafa emanet sözümün doðruluðu ve eðriliði
Doðrunun yanlýþ, yanlýþýnsa doðru olduðu
Feleðin çemberinde hayat dediðim buydu

Kötülük istemesemde geldi üzerime
Kararý alan ya da onaylayan gönlüme
Üstelik amacý iyilik iken sadece
Yalnýzlýk biçildi þu kýsacýk ömrüne

Son ve ebedi çare aþktý fikrimce
O’da külleþen bir yara þimdi ve sessizce
Aþk bile yoktur artýk gönlümde
Neyleyeyim bu ömrü bu garip hasret ile

Veda nasýl edilir bilmesemde
Hatýrlarým gidenlerin öðrettiði kadarý ile
Kimsesiz olduðumdan vedam bu testiye
"Kendine iyi bak benim için üzülme "
Sosyal Medyada Paylaşın: