KÖR SEVÝÞME
Kör bir adamý aðýrlýyorsun bitimsiz sonsuz yokluðunda
Sofrana giden yollarda aðýtlar yakýyor kadýnlar! Ana…
Göðsün yangýn yeri
Göðsün kan revan !
Nehr-i gözlerinle kanatýyorsun yaramý
Sarý sýcak onulmaz oylumlu bir gölge býrakýyor ardýnda kehribar…
Gözlerin gözlerimin ardýndaki karlý dað
Baþý dumanlý bir yalnýzlýk adým
Ne sen beni ne ben seni an’ladým, anýmsadým!
Ellerin tek tabanca gezen yýldýzlara emanet
Tanrý’dan vazgeçiyorsun sen de benim gibi….
Ýnan !
Kalbimin parmaklarýnda rüzgâr gibi pýhtýlaþýyor yokluðun
Madalyonum oluyor gölgenin parýltýsýna düþen bakýþ ‘ta ah ! An’da günah !
Þerefine kaldýrdýðým kadehlerdeki yolun izinde adýmlarým ; kaybolmuþ gözlerine gidiyor…
kelebek ömürlü düþ sancýsý
börtü böcek kýpýrtýsý kadar
masum safran tarlasý ve güneþ ! sýcaðýnda sarýyý soldururken
Kýzýlý coþturuyor soluðumuzun alazý !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.