Şarabî Bir Aşk Şarkısı
Sesimin sözünde bekle beni
Kýrlangýçlý göðümün rüzgârýnda üþümesin turnalar
Su sabrýnda bekler bizi nedense aynalar , ah ! Hep hep aynalar !
Yaðmur duasýna çýkan gözlerimizdir , çöl çiçeklerindendir yollarýmýz…
Gözlerimiz gözlerinize aþinaydý oysa, bir kez bile bakmadýnýz !
Koyaklarýmýzdan akardý yaþlar ve tufan ve soluk benizli kuþ ölülerinde soldururduk zamaný
Güvercinlerin kanatlarýndan kanayan göðe dokunurdunuz, ellerinizden dökülen þarabî bir aþk olurdu bazen adýmýz!
Atlarýnýz dörtnala koþardý, nasýl da yalnýzdýnýz kalabalýðýnýzda !
Þaþkýn bir iklimdi adlarýmýz… ve kýzýldý günölüsü sözcüklerinizde bahar
Tanrýnýn dudaklarý arasýndaydý selâm , asýlý gök duasýydý kelâmýmýz …
Arzulu bakýþta güz
Ve hüzün kuþunda doðan tül su perdelerde yýkanýrdý serçeler
Ýmsiz ve yalýn bir duaya sevdalanýlýrdý göðün mabedinde su,suyun mabedinde gökken aþksýz bir uyku!ydu zaman…
Ninni uykusardý yalnýzlýðýnýz!
Görmezden gelinen bir þarkýnýn rayihasýnda sus/ar’dý duanýz...
Gelincikler süslerdi perdelerinizi kalp pencereleriniz kýrýkken cam !suyunda ölüydü,iri bakan gözlerinizde ninniydi aþk
Gidilmedik kentlerin suskunluðunda küskün bir gamzeden su içirirdik yalnýzlýðýmýzda kýrýk kanatlý serçelerimize sessiz ve dingin haresinde akþamýn
Adýný aþk koyardýk yalnýzlýðýmýzýn !
Solan soluðunuzun ýþýltýsýyla ýsýnýr,sesinizden ürperirdik karanlýk gecede yemiþ bitirmiþken son yemeðimizi
Acýkan bir düþün uykusundaki ninniydiniz,dinsiz bir aþkýn son duasý !
Dilsizliðimizi lâv etmiþti tanrýlar,gözlerimiz lâl-i efkârlý bir koca daðdý
Þahidimiz aynalar …
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.