hiç tutmadý ellerim ellerini o yüzden nereye dokunsam anmam adýný çatýlý kaþlarýn kalmýþ aklýmýn köþesinde ellerimle düzeltme arzumu hep saklamýþým senden yüz bulamadýðýmdan deðil sana yakýþtýðýndan besbelli.
deniz kenarýnda bir bank hayal ederim arada sen ve ben iliþmiþiz kenarýna iki yabancý gibi dillerim dilini tanýmaz arzum arzundan habersiz yokluðun þerefine içiyoruz geceyi yakamozlar dansediyor gözlerinde susturmaya gücüm yok dalgalarýn gelgitlerini süpürüp götürüyorlar hayallerimi bile bile.
Karadeniz gibi coþkulu ruhum dumura uðradý zannetme yorgunum sadece bahar çarptý gönlümü süklüm püklüm oturuyor otaðýnda bir eli doðu dan kara haberleri avuçlarken bir eli batýnýn hengamesinde çaresiz vuslatý gömeli nicedir baþýna dizilen her taþ dillerimin eseri.
ben kokunu dahi duymadan sevmiþtim seni resminin albenisine aldanarak o yüzdendir bir gözlerim özledi seni..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.