Hüzne saplanmýþ bir soluk düþüyor afaktan
Akýllara bildirilmemiþ matemle uyanýyor Mekke
Sokaklar, alabildiðince sancýlý olabildiðince aðlamaklý!
Sevgilinin vedasýna nöbetçi hüzün
Bir yetim iltica taþýyor kanadýnda melekler
“Kalk” diyor koruyan esirgeyen
Her gece uyuduðun yataktan
Ayrýlýðýn müjde hali bu kalk! .
Ýki büklüm çaresizlik ortasýnda
Duvarlarý yüzüne kapanmýþ þehir
Gözyaþýyla yanýyor kandiller
Gidiyor iþte!
Bakmaya kýyamadýðýn
Fesleðen kokularýna doyamadýðýn
Kýz çocuklarýnýn ölü bakýþlarý arasýnda gidiyor!
Yýldýzlarýn adýný göklere iþlediði
Hilali parmaðýyla yaran
Nazarý güneþi gidiyor!
Þimdi, yar kuþatmayý Cebrail!
Kýlýçlarýn hiddeti Yasin dinlesin
Perde niyetine açýlsýn kapýlar
Gözlere mil çekesin, kum! ..
Uykusuz bulutlar örtsün üstünü
Aþkýna ölümü sevdiren
Ölümü öldüren sevgli…
Yolun izine sarýlýþýna bak
Adýmlarýn incitmeden düþüþüne
Gül kokularýna bürünmüþ, toprak kokusunda
Ay kýskandýrýyor gündüzü
Ben diyor!
Þavkýmda yürüteceðim Peygamberi
Ve bir muþtu konuyor yüreðine
Seviniyor Sýddýk’ýn dizleri
Güvercin bakýþý, Hayber kalesi
Örümcek, çelikten aðlara bekçi
Koparamaz gelse bin gücüyle on bin tanesi
Yanaþýnca korku korkuyor
Endiþe firar bu gece
Sus diyor, tereddüt sus!
‘’Allah bizimledir’’
Ýn selamet gün senin
Gülþen misafirin
Utansýn Taif’in taþlarý
Seni yurdundan sürenler
Kuruyan elleri görmedi mi?
Dizlerine kadar gömülen süraka’yý
Ve gecenin, kumun, örümceðin, güvercinin sahibi
Her menzilin sonu sende demlenir
Yarýný bilen bilir ne getirir
Sýrtýna enbiya mührünü vuran
Hicretinin kefilidir.