Haydi git kardelenim, bekletme baharlarý Gecikmiþ bir yaz için tek çare ölüm artýk. Haydi git, hatýrlatma ansýz intiharlarý Bitti iþte, sevdanýn ömrü tek bölüm artýk.
Haydi git kardelenim, ne çýkar aðlýyorsam Ne çýkar her hüzünden bir umut saðlýyorsam? Aldýrma gittin diye karalar baðlýyorsam Ardýnda býraktýðýn hüsran ödülüm artýk.
Haydi git kardelenim, aldýrma gözyaþýma Bakma hiç, gidiþinle çaresiz kalýþýma. Bil ki yalnýz gün deðil, aþk doðsa da kýþýma Nokta dediðin gidiþ, benim virgülüm artýk.
Haydi git kardelenim, belki baþka aþk bekler Belki baþka yelkovan saate özlem ekler. Ama isminle açmýþ en kýrýlgan çiçekler Avuçlarýmda solmuþ simsiyah gülüm artýk.
Haydi git kardelenim, bittim iþte; bittim bak Ardýma hiç bakmadan, gittim iþte; gittim bak En sonunda sevdaya, aþka tövbe ettim bak Bekleyiþim Sonbahar, hüznün Eylül’üm artýk…
02.04.2008
Beylikdüzü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.