Avazımın Sessiz Çığlıkları.

Yorgunum Anne.
Duyamayacaðýn kadar
Avazým çýkar sessiz çýðlýklarýmda
Daðlar omuzlarýma misafir Anne.

Bitkinim Anne
Yollar kadar
Yýllar kadar
Ben kadar

Yaðmurum Anne.
Ýçime akarken kýzýlýrmak
Çoruh olur nefesim
Sessizliðim Everest.

Güneþim Anne.
Her aynaya bakýþýmda
Lav püskürür gözlerimden
Alevler yanaklarýmda mühür.

Küskünüm Anne.
Sensizliðe
Bensizliðe
Avaz avaz sessizliðime

Durgunum Anne.
Bozuk saatler gibi
Titreyen mum gibi
Dün gibi

Solgunum Anne.
Olmayan bahçem de
Açmayan gül
Ötmeyen bülbül gibi.

Vurgunum Anne.
Bir gece vakti
Tan aðarýr gibi
Karasýnda bulutlarýn

Ben kimim Anne.
Adým saným yerim yurdum
Yaþým kaç yýllar yorgun
Bir kimlik ten ibaret

Nefes almak sa yaþamak
Þükür
Yürüyorum duyuyorum görüyorum
Sen üzülme Anne
BEN YAÞARKEN HER GÜN ÖLÜYORUM.

Ufuk Çizgisi Okuyan Tek Yürek/ Orhangazi/ BURSA 13/05/2016
Sosyal Medyada Paylaşın: