kelek toplamaya gittiðim ovada daha epey vardýr akþama henüz iþim bitmemiþtir, daha vakit erkendir bana yoldaþ olacaklar, henüz yola düzülmemiþtir daha epey vardýr akþama
daha epey vardýr akþama eve geç kaldýðým akþamlar lacivert gökyüzünde bulutlar köye doðru benden hýzlý koþarlar aniden; þimþek çakar, gök gürler, yaðmur baþlar bir anacýk-babacýk günü olur ova
en geride kalan benim, zannýmca bir baþýna kalakalmýþlýk, endiþe verici mahmuzlamam evdirmez eþeðimi nafile gayretim, eve geç kaldýðým akþamlar önden gidenlere yetiþme uðruna
týrmanýrken yokuþ-yukarý dað yoluna eþeðin yolu kateden ayak sesleri yankýlanýr yalçýn kayalýklarda yanýk türkülere býrakýr yerini sevdalý, oynak havalar ýslýklarla oynaþýr olur dudaklarýmda, bastýrýr çýkmayan sesimi, sadece nakaratýný bildiðim türküler bile koro tutar, eve geç kaldýðým akþamlar yaren olur yalnýzlýðýma, yalçýn kayalar aksisedalarla
eve geç kaldýðým akþamlar köyün ýþýklarýný görmeme az kala eþkýyadýr uzaklardaki karaltýlar yol kýyýsýndaki tanýdýk bodur çalýlar gibi aþina olduðum birileri de bana jandarma sessiz, samimi ard-ardýna esirgenmez dualar eve geç kaldýðým akþamlar dönüp bakamam, yan yatmýþ söbü uzun taþlara
eve geç kaldýðým akþamlar ya ebemi, ya babamý, köy altýnda beni bekliyor bulurum hiç korkmadýðýmý alkýþlarlar demekki farkettirmemiþim o güne kadar eve geç kaldýðým akþamlar yaþadýðým en büyük sevincimdir aslýnda köye, onlara, ulaþtýðýma içimde þükrün bini bir para
eve geç kaldýðým akþamlar, daðda, ovada, köye dönen yollarda hava kararýr, þimþek çakar gök gürler yaðmur yaðar aniden kaybolurlar, yoldaþ olmayý umduðum insanlar eve geç kaldýðým akþamlar delikanlýlýða adým attýðým, eþeðe baþkalarýnýn bindirdiði yýllarda içimizde korku.. etrafa fiyaka, hava!
DÝPNOTLAR mahmuzlamak: ayaklar hayvanýn böðürlerine vurularak hýzlandýrýlmasý evmek: ecele etmek, Garaltý / karaltý : karanlýkta sanki hareket eden cisimler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.