As kendini
Boynundan deðil ayak parmak uçlarýndan..
Bizden Türkü olsa payýmýza
Neþet Babadan Zahide düþer .
Ve þu turnalar deli ediyor beni
kim kuþlarýn kapýsýný açýk býrakýp göðe salýyor her sabah...
Aklýný baþýna topla diye eskiyor göðsüme týrmanan gölgem
aklýmýn içi kaðýt kesiði
Dilimin ucundaydý dün gece dili
ve bunlar hep rüya
koþarak uzaklaþýyor benden bir ileri iki geri
Ah deliriþimden deðil deliremeyiþimden bu öfke...
As kendini
yada
gözlerinden baþla öldürmeye
yalnýzlýk dediðini.
Çelik çomak oynamýyoruz burada
Delik deþik içimizde ki kalp denen meret
aðzýmý nehirlerine dayýyorsam eðer
sövüp duruyorsam ara sýra aðýz dolusu
küfrün edebiliðinden deðil
Benim edepsizliðimden sual olsun
sabahlarý zor edilmiþ günler...
Tavanda bir çatlak
göz göze diz dize bakýþýyoruz aylardýr
bakýþýyor gülüþüyor sövüþüyor uyuyor ve uyanýyoruz
Ýnsanýn bir çatlaðý olmalý
Kafasýný sokup sokup çýkarmalý
Tahriþ olana tahrik olana deðin...
Kötücül bir tohum þiir
ne zaman yazsam
gelip geçmeyen bir aðrý oturuyor sol yanýma
Gelmiþine geçmiþine sövmekle de olmuyor artýk.
Alnýmýn ortasýnda bir ur yaþamak
Piç doðmuþ çocuðumuz piç büyümüþ
piç ölecek...
Tanrýnýn elleri vardý ben çocukken
düþünce kanayan yerlerimden öpüp
saçlarýmda elini gezdiren
Sonradan öðrendim annemin elleriymiþ onlar...
Tanrýnýn gözleri vardý ben çocukken
yokuþ aþaðý koþarken
düþersem diye bakmaya
sonradan öðrendim babamýn gözleriymiþ onlar...
Þimdi olsun
hemen olsun
yine olsun
diyemiyorsun bazen
Ýnsanýn elleride gözleride ölümlü olduðundan
Vakit dar gülüm
vakit kötü
Sen hangi daðda açarsan o dað Ferhat mezarý olsun.
ben seni annem gibi sevip
babam gibi kahramanlaþtýra bilirim gövdemde...
Bu söylediklerim mal beyanýdýr
urbam yýrtýk
torbam delik
sevmeye geldik dünyanýn ortasýna çýrçýplak
kök salmaya deðil...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.