YORULDUM
Dertlerime yoldaþ, oldu baðlama,
Kimseler demedi yeter, aðlama,
Can dediðim tuz bastý hep yarama,
Sahtekalar arasýnda yoruldum.
Hiç bana konmadý uður böceði.
Neden geri teper,vefa fiþeði,
Seni hiç taþýrmý,elin eþeði.
Nankörlere eþek oldum yoruldum.
Her zaman oldular bir ayak baðý,
Yüklendim sýrtýma en büyük daðý,
Gönül kandilimin tükendi yaðý,
Karanlýkta ýþýmaktan yoruldum.
Gelen geçen kalbi çizerek geçti,
Seneler günleri ezerek geçti,
Ömrüm sabýr deyip susarak geçti,
Hep içime atarak ben yoruldum.
Bir türlü sýrtýmdan inmedi þelek,
Onca yalvarmama kanmadý felek,
Yorgunluk kahvesi sunmadý felek,
Bu hayatý yaþamaktan yoruldum.
Erol’un umudu bitti bu yandan,
Vakitsiz ayrýlýr gemi limandan,
Allah ayýrmasýn onu imandan,
Böylesine yaþamaktan yoruldum.
17.04.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.