Baþýndan girip, Sonundan çýkarlar. Benim þiirlerime giren insanlar...
Bazýlarý hain olarak girer. Bazýlarý zalim olarak girer. Bazýlarý baþ tacý Bazýlarý çok yükseklerde, Ýki Mustafa ve rahmetli peder de, Bazýlarý derdimin ilacý...
Karým çocuklarým, Sevdiklerim girer, Bazen þiirlerime, Bazen beni sevenler girer...
Kimisi ortadan girer þiirlerime, Sormadan. Kapýyý bile çalmadan Daha çok garibanlar, açlar açýkta kalanlar, Fakirler girer þiirime...
Öyle aniden içeri dalmak isteyenler. Hiç zorlamasýnlar kapýyý, Allah’da buna izin vermez. O vermiþti bu beyni bana, O kurmuþtu bu yapýyý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Zeytinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.