Işığı Vurmuşlar...

Gittikçe uzuyor günler,

boyumdan çok.

Ezik bir gül gibi,

çoðalýyor kýrmýzýnýn harcý.

Boþ bakýyor yüzler

bir iðne gibi sivri

Gittikçe derinleþiyor boþluk

arasýndan ur bakýyor

Dikenli bahçelerde koþar gibi


yüzümdeki býkmýþ harç

Elimdeki kaðýtlarda açýyor

geçmiþin efkarlý yüzleri...

bir yanardað olduðunu bir poþet dolusu yanýlgý

kilitli bir giysi gibi yalnýzlýk çaresi

tutumsuzluk sayýklarken ayna incitiyor gibi

üstünkörü üstünü örtüp kaçýyorum suçluca

bazý þeyler hiç susmaz ama

ayna içindeki taþ parçasýna...

babam kendini topraða astý verimsiz bir topraða

ölerek o

kovdu güneþi saksýlarý yaktý ..

hiç ayna yoktu göremedim birþey

tanrý söylediði kadar sevmedide

isketimin çukurlarýnda olur olmaz vuran bir yansýmaydýgerçek

bir küfürün içindeydi geçmiþ

zahmetli yanlarýmý çiziyordum çalkalem

çok kiþilikli bir hayvandýr insan

kendinden bile saklanan aynadýr gerçek

kalbin durgunluðundanmýdýr günyüzünün hüznü

sabýrsýzlýk ne acýdýr

imkansýzdýr,

camdan kemiklerle yürümek. ..

þimdi aynýyýz baba

beni dinlemekten baþka çaren de kalmadý...

içerlerde kýrýlýrdý ya hani

düþünmeden birþey

þimdi þimdi insafsýz senin koynunda

sarýlmýþ boynuna

sarýlmýþ kollarýna

sarýlmýþtým ..

Benim küçük korku dükkaným

satýyorum gene þüpheyi

ve içerde satýn alýnmýþ acý sermayesi...

oysa alabora olmuþ gemi

ki ben yüzmeyide beceremem

suyun tadýnda bir arayýþ ...

bedenimde yaþayan dün

bugünün sesi olur

ýssýzdýr

üstelik hapistedir

yaptýðým tüm uçurtmalar...


bu kadar kolay geçti matem

böyle olmamalýydý yerinden oynamalýydý taþlar

belki kalbim durmalýydý

okuduðum ölüm günleri sarsmadý

aðladýkça bitiyordu yaþ...


Sosyal Medyada Paylaşın: