Düþtü yine sineye ötelerden bir hüzün
Soldurup da benzini küle boyarken yüzüm,
Ufuklardan baþladý kararmaya gökyüzüm
Hazýrlarken topraðý çeksin diye rahmeti
Bilemedim sol yaným çekecekti mihneti
Vuslatý baðlayýp da niyetimin ucuna
Yetiþir umuduyla belki ucu ucuna
Kor ateþle býraktým hasretin avucuna
Adým adým yürürken ümit ekilen çaða
Kýraðý yaðacakmýþ daldaki tomurcuða
Söze sûkutu düþtü dil damaða yarýþtý
Sanki yorgun yokuþla düz ovaya varýþtý
Dua dua yürekten sessiz bir yakarýþtý
Yaðmur yaðarsa toprak yeþermeye ram olur
Allah’ý anan kalbe huzur istihdam olur
Gönlümün otaðýna sýzýnca endamý giz
Döküldü pýnarýndan gözyaþlarým habersiz
Karýþýp cümlelerim serpildi yerli yersiz
Çorak kaldý topraðým çatlayýp da kuraktan
Kana kana içseydi þu kývrýlan ýrmaktan!
Yorgunum! Vurgun yedi gelgitlerden yüreðim
Yorgunum! Düþüp yere, kýrýldý hal direðim
3 Nisan 2016