Üstümüzde yýldýzlar
gözalabildiðince þehrin ýþýklarý sere serpe
rüzgar susmuþ
geçmiyor aðaçlarýn dallarý arasýndan
yapraklar ýssýz sýrýlsýklam düþ!
mor salkýmlý leylaklar açmýþ tepeden týrnaða
ucuna kadar bembeyaz kiraz çiçekleri
akþamüstü yolundan geçtiðim bahçede
nisan þavkýný yakmýþ
niþan takmýþ ilkbahar
dünya dönüyor
insanoðlunun acýlarýnýn üstüne bastýra bastýra
ey gözbebeklerini iliklediðim hürriyet
durmuþsun
yaslanmýþsýn
gönlüm dizlerine çökmüþ bi çare
göðün heybesinde yýldýzlar çil çil çil
karanlýðý deliyor öylece
kuþburnu renginde ayrýlýk oturmuþ
sümbüller açmýþ açmýþ bir soðan üzerinde
enginler çarpýþýyor daðlarda denizlerle
birinci sayfasýnda üþütmüþ
ilkbahar saçlarýný
ansýzýn aklýma düþüyor gözlerin
düðümlenmiþ mazide bin bir hatýra
yalpalanýyor bir deniz gibi
yüreðimin kýyýlarýnda
geçen ilkbaharlar
ve çocukluðumuz ....
NurtenAkAygen
31.03.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.