YOKLUĞUN HİKAYESİ

Gök delinmiþcesine yaðýyor yaðmur
ne varsa döküyor sanki eteðinde ki taþlarýný
tutuldu yüreðim dinmiyor bu saðanak
artýk düþlerim bile ýpýslak

hüzün oturmuþ yüreðimin göz göz odolarýna
her odasýn da baþ köþeye kurulmuþ hasretin
oysa buram buram kokusu geliyor sevmelerin
titrek bir kandil ýþýðýnda seviþiyor hayalin

her odasýnda ayrý efkar
her odasý tarumar
duvarlarýnda yosun tutmuþ elâsý gözlerimin

Sen süzülüyorsun yüreðimin kaynaðýndan kirpiklerime
yokluðunu kaldýr aradan bir gülümse
sar benide seninle birlikte

þu halimi bir görseydin
asardýn içinde yokluk geçen tüm sözcükleri
bir bir tavana
sen olurdun celladý hepsinin

korkma derdin kucaklardýn içimdeki çocuðu
bilirim sende deliler gibi özledin
çýk gel çýk gel içinden gecenin
bana yaþatma sevgi dolu sesinin yokluðunu
gözlerimde nakýþ nakýþ Aþký iþledim

25Mart2016/ BALIKESÝR-Erdek

saat:09:15

Canan Eren
Sosyal Medyada Paylaşın: