SESSİZ SAAT

Sensizliðin en acý saatlerindeyim yine
Zaman, zehir misali akýyor içime
Ben kaçmaktan yoruldum
Yelkovan akrebi kovalamaktan usanmadý

Her geçen saniye kulaðýmda yankýlanýyor
Ürperten bir sesi var, sinirimi bozuyor
Anla, o kadar sessiz iþte
Baþýboþ býrakýp gittiðin bu odalar

Yatýyorum yataðýma
Battaniyeyi kafama kadar çekiyorum
Kaçýyorum bu sensizlikten
Nefes almaksýzýn, iki büklüm yatakta

Artýk erkenden yatýyorum akþamlarý
Alýþtýrmaya çalýþýyorum kendimi uykuya
Uyumak ne kadar zor ise
Uyanmakta bir o kadar kolaydý sabahlarý

Vazgeçtim kaçmaktan
Anladým ki
Ne acý dolu uykular unutturuyor seni
Ne de, günün ilk ýþýklarý alýyor hüznümü

Yoruldum!
Bugün, ilk kez yoruldum seni sevmekten
Zamana karþý direnmekten, yenilmekten yoruldum
Çabalamýyorum artýk unutmak için
Alýþýyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: