Bir gece küçük yaprak
Karanlýktan korkarak
Ýnliyordu derinden
Göklere bakýyordu
Aðaçtaki yerinden.
Seslendi yýldýzlara
Göz kýrpan þen kýzlara
Korkunuz yok mu acep
Ürkütmez mi karanlýk
Iþýk saçarsýnýz hep.
Yýldýzlar cevap verdi
Sýrrý ortaya serdi
Ýnsan var mý burada
Öfke de yok kin de yok
Ölmeyiz de arada.
"manzum fabl örneði"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM