süpürge çalýlý cadýlar,
umudumu alkýþladýlar
bugün.
biraz biraz
parkelerini temizledim,
yer edindiðin her anýn.
yine de parlamadý,
ay ýþýðýnda.
tuttum,
elde avuçta ne varsa eledim ben de,
senden kalan.
benden öteye girmesin,
diye..
kendimi,
kaybederim
diye..
tutulur muy(d)um
tutunur muyum
sanýyorsun
lakin
þu havada
þu ha va da
sindirilmemiþ bir þeyler var, meleðim.
kapý gýcýrtýsýna un deðirmeni olmuþken günlerim,
durur muydum
sanýyorsun dalýnda
sensiz gelen ilkbaharýn.
diyorum ya
þu havada
þu ha va da..
takati kesen bir ses daðý,
þehir.
ve
izdihamýna gebe
büsbütün, zerrelerim
her geçen
her gece.
ben de özledim, meleðim.
ben de..
yine de sen,
kahve beyazý siluetten öteye geçmeyesin.
kendini yorma sen;
anlatamam,
anlattýrma..
sadece
ve inan,
þimdilik;
"sen, kendinin ellerinden tut!"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.