Sınavların bitmesini fırsat bilerek hemen Piyer Loti’ye gittim. Hem İstanbul’u seyretmek hem de mezarlığın içinden geçerek ölümü hatırlamak için. Piyer Loti’ye daha önce 3-4 defa gelmiştim. Bu sefer kalabalık olduğu bir ana denk geldi. İnsanlar şehrin yorgunluğunu yine o şehri seyrederek atıyor. Sanırım bu bir tür zafer ilanı gibi. İstanbul’a bakıp ’ Yenilmedim, bak burdayım’ demek.

Piyer Loti’nin manzarası muhteşem. Bakışlarımla en soldan sağa doğru tarama yaptığımda ilk önce üst üste binmiş binaların ardından bizi selamlayan gökdelenleri görüyorum. Yeni İstanbul. Kayda değer bir ruha sahip olduğuna inanmadığım ve bundan sonrada o ruha nail olacağını düşünmediğim yerlerin görüntüsü. Bana sadece işi, parayı, geçim sıkıntısını hatırlatan yerlerin üstüne, tüm bunlarla dalga geçer gibi onların omuzlarında yükselen gökdelenler, fildişi kuleleri, medeniyet ! simgeleri.

Biraz sağda dikkatimi çeken bir cami ve hemen altında bulunan mezarlık. O binaların arasında bize birşeyler hatırlatmak ister gibi, gerçeği haykırır gibi.

Biraz daha sağda gerçek heybetinden uzak bir şekilde Galata Kulesi görünüyor. Beyoğlu’nun o hareketli dünyasını simgeliyor ve ordan bize ’ İşte o hareketli yer burası’ diyor.

Hemen sağda Haliç’in huzur veren mavisi ve manzarama renk katan önümdeki ağacın yemyeşil yaprakları, hayatın güzelliğini resmediyor bana. Haliç’in üstündeki köprü ise yaşamın devam ettiğini, üzerinden geçen arabalar ile bize gösteriyor. Damardaki kanın akışı gibi. Öyle bir inanca kapılıyorum ki; Bir gün burdan, Piyer Loti’den; o köprüdeki hareketi göremezsek damardaki kanın durduğunu yani hayatın sona erdiğini anlayacağız.

Ve en sağda bizi karşılayan Payitaht.Bütüm ihtişamıyla orada. Yedi tepesindeki yedi gül ile, ucundaki Topkapı Saray’ı ile güzelliğinden hiçbir şey kaybetmemiş şekilde varlığını koruyor.

Ancak bir hüzünde duyuluyor şehrin içinden. Gökdelenler, Payitahtın hiçbir zaman kabul etmeyeceği üvey evladı gibi. Köprü üzerinde hareket eden araçlar ve içindeki insanlar, hayatın içinde savruluyor hissi vermekte. Haliç ise bu yorgun şehre hayat pompalıyor gibi.

Piyer Loti’den böyle görünüyor koca şehir. İnsanlar akın akın gelmeye devam ediyor. İstanbul’a bakarak kaybetmediklerini, bu şehre yem olmadıklarını hissetmek için geliyorlar. Bense bu manzaradaki yerime geri dönmek için hazırlanıyorum.


Ahmet BAYRAM