Birbirlerine hiç benzemeyen insanlardan oluşmuş bir kalabalık.Kimi istekli,kimi isteksiz.
Karanlığın bir yerinde oturdukları tahta gibi daracık oturaklarda üfleye püfleye,bazen kahkahalarıyla lacivertleri yara yara taaa Garp’a yol alıyordu.
Güneş’in en kızıl rengine belenmiş her tel,karanlıkta yargının rölyefli çizgileri daha sıkılmıştı.Yol uzadıkça uzuyor ,maskeler birer birer yüzlerden iniyordu.Bacaklar hareketsizliğin vermiş olduğu dayanmaz sabırsızlıkla keçeleşmiş, ayaklar,hissedilmiyordu.
Kiminin çenesi düşmüş ,uyuyanları uyandırıyor,kimi bugünlük maceranın özgür tadını
kimseyi tınmadan sarmaş dolaş çıkarıyordu.
Gün doğarken huşu içinde sanki sessizlik kırılacak bir şeymiş gibi itinayla maskeler tekrar
yüze takılıyordu.Herkes gün doğumunu arkasına alıp ,bir ibadethane kadar sessiz yeni güne giriliyordu.Şark’tan gelip Garb’ı keşfetmek yada;daha önceden keşfedip rehberlik
yapmak gibi,yada herbir kareyi talan etmek gibi.
Arkanda bırakıp giderken,bütün dimağını sızlatan ızdırap,hüzün,yerine kavuşma,
özlem gibi derme bulgusuna dönüştürdğünde,çocuklar gibi mutlanıyor,haz alıyordun.
Yeni cevherlerle tanışıp,yüreklerinin ,ne kadar bol olduğunu; okadar değişken kalabalığa
gönüllerini maskesiz,riyasız açtıklarını görüp;bu doğal insanları ,içinde bir yerlere çentikleyip;belliyorsun...

Maskelerin ardında hiç samimi olmayan şakalar,gülüşler,ayuka çıkıyor gibi yapıp;tekrar
büyük bir gürültüyle kulaklarda patlıyor;nihayet maskelerin vermiş olduğu ağırlığa
dayanamıyarak,fırlatıp atıyordu bazıları...
Gerçek yüzler ,hısrlanmış yüzleri gördüğünde ürküp;korkarak bir köşeye siniyorsun...
Fiziksel yapın hiç önemli değil.O an küçücük bir noktaya dönüşmen zor olmuyor.
Acıyor cidarların,göz pınarların donup kalıyor.Herkes eteğinde biriktirdiği taşları birer ikişer döküyor.
Onun kafası ,bunun gözü,senin burnun,kim gelirse.Kalabalığın mutluluğu için
büyük siyasi kurultay,bedel ödemeyi futursuzca göze alacak kadar cesur ve verimkar
olmasına rağmen;insani ilişkilerde şaşırtıcı derecede bencil ,alt alta takılmış maskelerle,
maskeli balo gibi devam edip gidiyor hayat...