Hayat; ne garip, ne anlamsız, ne anlaşılmaz bir oyunmuş.Türlü türlü insanlar, hileler, çıkar çatışmaları, anlık sinirden doğan ölümler, birbirine gülümsemeyen çehrelerle dolu bir hayatı idrak ediyoruz.Günümüz hayat anlayışı, bu ve buna benzer durumlarla süregelen bir hal aldı.Sanırım hep te böyle devam edecek.

Ben, memnun değilim yaşadığımız çağdan.Böyle bir hayat bize zulüm, bize hapis adeta.Yalnızca ben miyim bu durumdan rahatsız olan? Sırf ben mi soruyorum, “İNSANLAR NEDEN ÇIKARSIZ İŞ YAPMIYOR?” sorusunu soran? Hayır tek değilim.Bütün insanlar, herkes, bir yerlerde soruyor bu soruları.Cevap istiyor buna.Nedenini anlamak yahut çözümü için bir şeyler yapmak.Lakin içinden soruyor herkes.Kimse karşısındaki bireye biz neden böyle olduk diyemiyor.Konuşmak, bir iki kelam etmek, en azından kuşku ve merakını gidermek pahasına bile dillendirmiyor duygularını.

Günümüz dünyasındaki bazı olumsuz olayları dile getirmeye çalıştım.İstesem yazımı uzatırdım fakat az ve öz prensibinde yazımı noktalamak istedim.Dileğim odur ki, günümüz ve insanımız bu durumlardan kurtulur ve atalarımızın izinde, onları örnek alarak eski TÜRK TOPLUM YAPISINI tekrar oluşturur.