0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1009
Okunma
Babam benim için bir derinlikti; talanda kalmış bir düş adamı. Acılarla ısıttığım kalbimin gül soyundan tek aşığıydı. Terleyen camlar gibi yaşadı babam. Uçurumun bile bir yanıtı vardı.
Kış yoksul bir sokağı bastığında, biz annemizi özlerdik, hırkası kurtarırdı bizi. Uçurum bizim aşkımızdı.
Şimdi ben düş kuruyorum. En kısa düşlerde babamı görüyorum. Sonra yolumu kesiyor merdivenlerin sesi. Uykumu bölüyor sevdiğim tüm çocuklar. Ve bilmiyorum kime ait bu gözyaşı, hangi evin uçurumu bu hüzün!..
