AŞK DEĞİŞMEYİNCE ÖLÜR
“Aşkın zedelediği bin türlü talihsizler içinde en ziyade bu hiçe giden kurbanlara acımalı.Zira bu zavallılar bilmiyorlar ki,birbirleriyle evlenmemesi lazım gelenler varsa onlar da yalnız sevişenlerdir.”der Ahmet Haşim…Ah şu gençlik yılları!Aşk uğruna en çok dökülen bu yaşlar;çok duygusal,hüzünlü,saçma ve bir o kadar da aptalca!Hele de lise çağlarında.Ancak anlatamazsın bunu;o yaşlar;kalbin tüm bedenine hükmettiği zamanlardır .Olgun kemale ermiş bir yetişkinin bile mantığı dahi hükmedemiyorsa duygularına…
Yargılamalı mı?Elbette hayır!Hülasa bilemeyiz ki kalbimiz kimin sevgisiyle yeşerecek,sözcükler kimin sevgisiyle anlam bulacak?Aşık olmak sorun değil,ayıpta değil; nasıl yaşayacağını bildikten sonra.Ancak ne yazık ki;Aşık olunca gözümüze perde iniyor haya perdemizde yavaşça aralanıyor.Ve her ne yaparsak yapalım vicdanımızın bizi rahatsız ettiğini anladığımız zamanlarda “o zaman çok aşıktım,gözüm bir şey görmüyordu”cümlesi bizim tek kurtarıcımız olur.Öyle öyle çok sevmişsinizdir ki onun sizi terk ettiği anda yaşam durur,nefes alamazsınız,yemeden içmeden kesilir günlerce İsmail yk’nın Allah belanı versin parçasını dinlersiniz.Ferdiler,Müslümler,Orhan babalar zaten bütün şarkılarını sizin için yazmıştır.Salya sümük,yanınızdan ayırmadığınız tek şey selpak olur.Allah bakkal amcalara bereket versin.
Derken bu böyle sürüp gider mi elbette gitmez.İkinci gün kolunuza çoktan bir yenisini takmışsınızdır..Eee ne de olsa o zaman kendinizi çok yalnız,terk edilmiş hissediyordunuz.Size anlam vermeye çalışanlara “boşluğuma denk geldi Allah için…..da bana çok iyi geldi.”dersiniz.sohbet ilerlemeye devam edince “ömrümün sonuna kadar onu bekleyecek değildim ya”dersiniz.Hani ömrünün sonuna kadar değil de en azından bir-iki gün bekleseydin demek gelir ya neyse…Hatalar birbirini kovalayıp durur.Evlenmeden yaşanılacak ne varsa yaşanılır.Çünkü haya perdemiz bulunduğu yerden aralanıp gözümüze inmiştir çoktan…Evliliği evlilik yapan kuralları şimdiden yıktıysanız kaldırsınlar evliliği doğadan,kanunlardan,tüzüklerden…Gourmont’nun dediği gibi;”aşk ve izdivacı karıştırmamalı.Aşk yabani bir hayvandır.Kanunlar haricinde,isyan ve ihtilal dağlarında yaşar.Ancak gece,karanlıklar basınca gizli yollardan şehre girer ve bahçelerin tarhını,ağaçlı caddelerin kanepelerini alt üst eder.Hükümetler,polis ve jandarmayı ona karşı silahlandırır.Halbuki izdivaç bir şehir müessesei,bir emniyet tertibatıdır.At canbazhanelerinde musiki çalan ve fokstrot oynayan,dişi sökülmüş,tırnakları eğelenmiş,zararsız aslan,orman canavarına nazaran ne ise aşka kıyasende izdivaç odur”demiştir.