01mayıs 2012 /adnan menderes parkı /bafra

Sevgili Dostlar,
günümüzde o kadar çok “sevgi” adına ayrılıklar yaşıyor,okuyor ve çevremizde görüyoruz ki..
Bende ,bunlardan esinlenerek “empati” yapmaya çalışarak bir şeyler karaladım.. umarım okuduklarım,gördüklerim ve hissettiklerimden olaya doğru bir yaklaşım sergilemişimdir..

*
gitmeden önce sana ,
senin için kaleme aldığım mektubu bırakıp,
öyle yollarımızı ayıracağım
dediğin gibi bu son mektup senin için…
bende kalmamalı
niyetim seni üzmek ve kırmak degil, olamazda,benim demek istediğim farklı,bu gün anladım ki ben şimdiye kadar gerçek anlamda hiç kimseye bu denli değer vermemiş ve sevmemişim
senin üzüldüğünü hissettiğim an kalbim o kadar hızlı çarpmaya ve acı çekmeye başladı ki
-“ben sana bir şey yapmadım “ dediğin an.
evet sen bana bir şey yapmadın, fakat aynı anda çok şey yaptın. Senin sayende sevgiyi tanıdım, sen hayâl kurmamı , heyecanlanmamı ,değer vermeyi, günün ve gecenin anlamını öğrettin. Sen güvenmeyi öğrettin
sen baştan beri hep açık konuştun,bense duygularımı bastırıp kendi içimdeki benle konuştum
sana anlatamazdım,yapamazdım seni ne çok sevdiğimi,senin benim hayatıma anlam kattığını
senin her halini özelliklede mâsum bir çocuğu içinde barındırıp ,benimleyken o çocuğu âzâd edip, coşturduğun hallerini sevdim.Ben,mutluluk anlarımızda bir şeyler anlatırken, gözlerini yukarı doğru çevirip düşünmeni ,düşünerek konuşmanı, bana olan sevgini,içtenliğini sevdim.Eğer sen böyle olmasaydın, seni sevebilirmiydim?
Hayır..! çünkü ben senin mâsum ,doğal hallerini,
istemeyerek kırdığım kalbini,ve tebessümünü sevdim,seviyorum.senin değişmeni asla istemiyorum
Bu benim sana son yazım olacak sevdiceğim
çünkü yazmaya devam edersem ,kendime olan öfkemin acısını senden çıkaracağım,seni tekrar tekrar üzüp duracacağım,ben senin üzülmeni değil mutlu olmanı istiyorum.Sevmek bazen sevdiğinin uğruna vazgeçmektir onun mutluluğu onun huzuru için, ve ben kalbim kanayarak senden vaz geçiyorum.Seni sevdiğim için beni bağışla
ve beni kınama.Elimde olmadan sevdim.İnan kötü biri değilim.İstediğim sadece tertemiz saf bir sevgiydi
Bunu sende fazlasıyla buldum
sen sıcacık bir yaz günü kadar içimi ısıtandın
ve ekvator gibi kuşatan…
yokluğunda hep ,sana uzanmayı özlerdim.
Artık gidiyorum,
klâsik bir deyimle;
“sevgiyle kal,
mavi gökyüzüm.
mutlu ol …çok mutlu…”

süleyman altunbaş