Arz’a endamını gözyaşıyla sunuyordu asuman.Zaman eritiyordu herşeyi... Gökkuşağı kuşak çatışmasına gebe.Renkler ahenksiz, ahenkler renksizdi. Renkler olmasaydı neye yarardı dünya? Kırmızı’nın, sarı’ya kastı ne? Beyaz, siyah’ı neden öldürür? Aynı kartela da duran renkler, aynı duvarda neden durmaz ? Her fikrin bir rengi, her rengin bir fikri olur mu? Olsa ne olur, olmasa ne olur? Kalem olmasaydı, alem olur muydu? Olmazdı tabi...Hakikatın aslı kalem, kalemin aslı nurdur. Nur, üflenince cana geldi toprak. Toprak Adem de hasıl, Adem toprakta asıl oldu. O, asıl Hakikatti. O hakikate aslolan nur, Muhammedi nurdu. Nur’ul Muhammed ilk yaratılan renkti. Böylece ilk rengimiz ve ahengimiz yaratılmış oldu.Tüm renkler ve ahenkler ondan sonra geldi. Levhü mahfuzda tüm nurların oluşturduğu teba ona tabi oldular.O yüzden dir ki "Aslını ve rengini inkar eden haramzadedir" sözüne muciptir tüm gerçekler.
"Levlake levlak lema halaktül eflak-Sen olmasaydın alemleri yaratmazdım." hadis’i kutsiye mazhar olan tek gerçektir o.O bizim aslımız,aslimiz,ahdimiz ve aşkımızdır.Tüm renkleri bir araya getiren kök rengimizdir o.

Sayfalar, kalemler, gönüller onu yazmak için can atar. Kalp onsuz karadır. Karalık, karanlıktır onsuz. Karanlığın ahengi ve rengi olan aydınlık, ışığını ondan alır. Görmek, duymak onunla tamam olur.Yoksa haram olur. Harami duygular, harami bakışlar cehlin ürünüdür. Cehalet, cehennemi doğurur. Her cahil kendi ateşini kendisi götürür cehennemine. O yüzden, safilik gerekir, cenneti bakışa varmaya. Safilik, duruluk ve doğruluktur. Doğru giden gönül, ilmi doğurur. İlim, kendini bilmekliktir,Yunusi duygularda. Her duygu, doğruya giderken bir renge bürünür.O rengin kökü aslına rücü eder. Kök toprakta neşfolur,sonra toprağa defnolur. Bu iki yol arasıdır yolculuk. Yolculuğun yolu tozludur.Toz toprağın zerresidir. Her zerre,kurtarıcı da olabilir, bitiricide."fe men ya’mel mıskale zerretin hayran yerah, fe men ya mel miskale zerretin şerren yerah-her kim zerre ağırlığınca bir hayır işlerse, onun karşılığını görür, her kim de zerre ağırlığınca bir kötülük işlerse, o da onun karşılığını görür.
( zilzal 7-8)

Öyleyse,"Sıbgatallâhi ve men ahsenu minallâhi sıbgaten, ve nahnu lehu âbidûn- Allah’ın boyası(rengi) ile boyanandan daha ahsen (daha güzel) olan kim vardır? Ve biz, O’na kul olanlarız."
(Bakara -138)

Tüm renkler o’nda gizli.Giz o’nda ayan,Ey Rabbimiz edesin bize aman!

başka renkliğe ne gerek,
durmaz nursuz bu direk,
ey! Rabbim nasip et ki;
nurlu yoluna erek.


En deruni selam ve hürmetlerimle