Bizler öncelikle yaradılanların en üstünü olarak değerliyiz.Bunu bir kere iyi kavrayalım.
Bizi değerli kılan en başta zekamız değil midir?Duygularımıza,düşüncelerimize bedenimize zekamızla
yön vermez miyiz ?Veririz çoğunlukta elbette.Gelgelelim ki zekanında bazen hükmedemediği durumlar vardır.

Şu Gönül meselesi gibi.
Laf aramızda kalsında zaten ben bu Gönül’ün işlerine hiç mi hiç akıl sır erdiremedim. Siz erdirdiniz mi sahi?
Gönül diyor ki,Gönül neler ister?Gönül’e kalsa,Gönül kalk gidelim diyor...
Vallahi aklıma bu Gönül hafif meşrep bir kadın gibi geliyor.
Aklına estiğini yapan ,yerinde duramayan,"Dediğim dedik,çaldığım düdük""Nerede sabah orada akşam""Nerede tırak orada bırak".

Bazen Gönül -bir kaşık suda boğ diyor şu adamı.Birde böyle agresifliği var...Yok sevmedim ben bunu zaten.Deli dolu kafada kavak yelleri esse de deli Gönül’ü sevdim.Akıllı olsa zaten Hakka’da konar ... da konar mıydı?
Kah kırılır ,kah darılır kah yalnızlığına kendi sarılır.
Bakma sen bize biliriz sende ne kahve istersin ne kahvehane(!)
Geçip gitsen de bazı -Gönül bizden geçti ... deyipte tutmasakda yasını hep genç kal istiyoruz içimizde bu yüzden kafaya takmalarımız seni.Yanlış anlama ha !

Sen aldırma deli GÖNÜL,aldırma gönlünce yaşa
gönlünce yaşa...

04/2012