YAĞMURUN GETİRDİĞİ…


Yağmur… Hüzünlü zamanlarımıza, yalnız gecelerimize dert ortağı... Kimi zaman da şarkılara, şiirlere konu olmuştur, doğa olayının ötesinde...


Akşam olmak üzere... Gökyüzü griye boyandı... Yağmur yüklü bulutlar şehrin üzerine indi inecek... Dalıp gidiyor gözlerim sokak lambasının cılız ışığında... İnce ince vurmaya başlıyor pencereme damlalar...


Yağmur hüzün yanımı ortaya çıkarıyor nedense... Duygusal ve melankolik bir yapıya sahip olduğumu itiraf etmeliyim; yağmurun etkisinin yanı sıra...


Hani çocukluk günlerimiz aklımız gelir ya bir anda... Sokakta oynarken nerede bir su birikintisi görsek oraya koşardık inadına...Büyük bir coşkuyla zıplayıp, etrafa sıçrattığımız sulardan nasıl da keyif alırdık... Umurumuzda mıydı ıslanmak , kirlenmek...


Annemize yakalanma telaşı başlardı eve girerken...’’ _ Bu ne üst baş böyle!...Ayaklarının haline bak!... Doğru banyoya, her tarafı su içinde bıraktın!...’’ İçten içe güldüğümüzü görmezlerdi, biz yaşadığımız anlardan aldığımız hazzı düşünürken, annemiz de yıkanacak çamaşırları ve yıpranan ayakkabıları düşünürdü haklı olarak...


Yağmur dinip, gökkuşağı çıkınca ardından, nasıl da koşardık çocuk adımlarımızla; altından geçmeye çalışırdık gökkuşağının çocuk aklımızla...


Hatırlamayanınız var mıdır acaba kış oyunlarımızı?...İçerinin sıcaklığından buğulanan camlara resimler yaparken, bir yandan da yağan yağmuru seyrederek söylediğimiz o tekerlemeyi ’’ Yağmur yağıyor, seller akıyor, arap kızı camdan bakıyor ’’...Hep merak ederdim ben; neden ’’ arap kızı’’? camdan bakan bendim oysa...


Kimi zaman battaniyeyi çekip başımıza, odanın sıcaklığından çöken rehavete karşı koyamazdık... Ninni gibi gelirdi; kömür sobasının üzerinde kaynayan çaydanlıktan çıkan tıkırtılar…

Yağmurlu bir günde kitap okumanın zevki bir başkadır...Ben şiir kitabını tercih ederim... Camlara vuran damlalardan yayılan melodiye eşlik edecek güzel bir fon müziği ile...


Yağmurda yürümeyi hep sevmişimdir, aldırmadan ıslanmalara...İçimde biriktirdiğim ne varsa bırakıveririm gözlerimden, akıp gider üzerimden süzülen damlalarla unutmak istediklerim...Yağmur damlaları olmak istemişimdir bazen, süzülüp gitmek için sessizce...


Olanca hızıyla yağıyor yağmur...Dinlediğim şarkıda yüreğime doluyor hüzün damlaları...


yağmurlu bir gündü


tıpkı bu gün gibi


kaybetmiştim seni


taştı gözyaşım


karıştı yağmura


İçimdeki sağanakları gizleme gereği duymuyorum...Annem sesleniyor içerden ’’ _ Eyvah! çamaşırlar ıslandı, çabuk topla! ’’...


Her yağmurda içimde bir çocuk eteklerimi çekiştirir, su birikintilerinin içinde bulurum kendimi... Etrafta bana bakan gözlere aldırmadan...

Hadi ! Dışarı çıkın, hiçbir şey düşünmeden...Yağmurun sizi götürdüğü yere gidin...Dans edin, şarkılar söyleyin, zıplayın su birikintilerinin üzerinde... Serbest bırakın içinizdeki çocuğu...

Haydi,,, yağmur sizi bekliyor...


Ve işte yine… Gözlerimden süzülen yaşlar yağmura karışıyor...



( hayat ışığı )