Salât ve selâm size olsun, Ey güllerin Efendisi!


Ahir zamanı yaşayan gençlik olarak, sana çok ihtiyacımız var Ey Efendimiz! Sizler, dünya’yı şerefyab edip teşriflendirmeden önce karanlıklarla gark olmuştu. Öyle ki,cihan çığrından çıkmış kan ve içki oluk oluk akmaktaydı. İnsanlar,sınıf sınıftı. Köleler, cariyeler vardı ortalıklarda kan tüküren.Onlar, alınıp satılan maldılar. Hele,kadınlar! Onları insan sınıfına bile almıyorlardı. Söz hakkı ne demek! Yaşadıklarına ve yiyip içtiklerine dua etsinlerdi. Böylesi bir dünya’nın bir de en azılı bölgesi vardı ki...Arap yarımadası deniyor o diyar’ı zulmün ismine...Öyle ki; kızların diri diri toprağa gömüldüğü, putlara önce tapılıp sonra acıkınca yenildiği bir diyar. Kabileler arası savaş, günlük basit bir meseleydi. Kimse kimsenin gözünün yaşına bakmıyor, güçlü güçsüzü habire eziyordu. Eşitlik ve adalet, asalete bağlıydı.Günler, haftalar, aylar, yıllar bu minvalde sürüp gidiyordu.Bu böyle gitmezdi. Mazlumların, yetimlerin, toprağa diri diri gömülen kızların, kölelerin ah’ı yerde kalmamalıydı. Rabbim buna izin vermezdi.Vermedi de..."Siz, dünyamızı şereflendirdiğiniz o gece; Kisranın sarayından on dört sütun yıkıldı. İran’lıların,bin yıldan beri hiç sönmeden yanan Atesgedeleri sönüverdi.Save Gölü’nün suyu çekildi. Sema ve Vadisini su bastı. İran Şahı, Arapların, ülkesini istila edeceğini rüyasında gördü,ve telaşa düştü."

Müjde Ey dünya! O geldi.Canlar canının canı geldi.Şahlar şahının şahı geldi. İki cihanın andelibi geldi.Toprağa can suyu geldi. Zalime kalkan kılıç, yetimi okşayan el geldi.Güzeller güzeli,güller gül’ü geldi.

Âdem aleyhisselam, Cennetten çıkarılınca, "Ya Rabbi, Muhammed aleyhisselamın hürmetine beni affet!" diye dua etti. Allahü Teâlâ ise, -Ne cevap vereceğini bildiği halde, diğer insanların duyması için- "Ya Âdem, onu henüz yaratmadım. Nereden bildin?" buyurdu. Âdem aleyhisselam da, Arşta "Lâ ilâhe illallah, Muhammedün Resulullah yazılı olduğunu gördüm. Anladım ki, şerefli isminin yanına ancak en çok sevdiğinin, en şerefli olanın ismini layık görürsün" dedi. Allahü teâlâ buyurdu ki: "Ya Âdem doğru söyledin. O bana insanların en sevgilisidir. Onun hürmetine dua ettiğin için seni affettim. Eğer Muhammed olmasaydı, seni yaratmazdım."diye buyrulan, Efendilerin Efendisi, Peygamberler peygamberisin Ey Efendim! Evveli, Ahmed,ahiri Muhammed (SAV)olansın.

Siz geldiniz ,tüm dünya hakkı, adaleti, eşitliği, paylaşmayı öğrendi.
Siz geldiniz, kadınlar, köleler, cariyeler sefil hayattan kurtuldu.
Siz geldiniz,zalimler,katiller,sarhoşlar ashab’ım dediğin ifadeye mazhar oldular.
Her biri, mazlumu ezenken,zalimken sizin verdiğiniz iman telkini ile can suyu ile mazlum oldular,mahsun oldular ve zalime kalkan kılıç oldular.Hz.Ebubekir, Hz.Ömer, Hz.Osman, Hz.Ali oldular.
Ezilen kadınlar,ismi anılmayan kadınlar.Hz.Hatice, Hz.Ayşe, Hz.Sümmeyye oldular.

Siz, kurak toprağımızı yeşerttiniz Efendim. Şimdi de şefaatinize ve yardımınıza o kadar ihtiyacımız varki.Bizi Sizsiz bırakmayınız efendimiz.Çünkü,dünya o karanlık günlerini bir daha yaşamasın...

Ey Rabbim,bizi imansız ve onsuz bırakma!

Ey Rabbim,onun livahül hamd sancağının altına girenlerden eyle.