...iki basamaklı itiraf hanesi


Sanırım uykuyu korkuttum, ondan kaçtı.

Haddimi aştım aşkta, bedelini taksitle ödeyeceğim.

Bileklerimde hava izleri var yer yer, kesik kesik, havadan bir intihar bu!

Düşlerimi ıskalayınca amorti olarak hayal kırıklıklarını verdiler, en azından bunlar var diyor Pollyanna’ya özenti yarım.

Zaman ile geçinemiyoruz akrep kıskacına takılıyor gözbebeklerim.

Noktalarımı üçe çıkarttım, şimdi herkes kafasına göre tamamlıyor cümlelerimi.

İmlâsı bozuk kelimelerim var, hem de benden beklenmeyecek bozuklukta.

İçime Arnavut kaldırımı döşeyecek bir gökkuşağı arıyorum, elinizde var mı öylesinden?

Geceleri uzatıyorum ki gündüzler azalsın.

Ev(ren)in bütün tüllerini abalarla değiştirmişim uzun zaman önce, yeni fark ettim...

Yüzünün sıvası akacak diye ödü kopanlara ninni söylüyorum her gece, sıkıldım. Kalbimin neresine yama yapacağım konusunda kararsızım. Bir tek şarkılarla geçinebiliyorum galiba.
Benim ağrımdan bahsetmeyen şiirleri yakmak istiyorum. İyi şiirlerin ucuz tükenmez kalemlerle yazılmasını kınıyorum!

Her köşe başına bir sokak lambası dikmeyi ilk işim ilan ediyorum. Ve artık rayları ezsin istemiyorum hiçbir kara tren!
Paslanmasın hiçbir ak düşünce, ak yürek, ak niyet.
…..
...dur/aksamalar


“ İnanmak sahiden kumar mıdır?” Olsun, varsın kumar olsun. İnsan inanmalı, kelebeklere, kuşlara ve denize.

Kârlı bir akşamdı daha az ağlamış, daha çok gülmüştük hani. Dişlerindeki sarıyı gördüm.

Şimdi yarım gün uzaktayız. Hiç olana kadar yürüdük, kirpiklerimiz hür oluncaya kadar.

Şimdi kirpiklerimiz kendi cumhuriyetinde, olabildiğince hür. Herhangi bir gök altındayız, herhangi bir toprak üzerinde. Bütün soluklarımızın harflere çıktığı kokusuz bir ormandayız belki. Ve onları ağaçların dökülmüş yapraklarının altına saklıyoruz. Çürümesi için, ya da güçlüyse şayet toprağı emmeyi öğrenip, büyümesi için.

Bırakıyoruz kırmızı raysız trenler ile kovalamaca oynamayı.
!Koca bir kent ve ben, Mayısı bekliyoruz şimdi.

10 Nisan 2012
Nun