(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
önceleri çok önceleri içimdeki hayvanı öldürmüştüm. sonra bir başka hayvan benden beslenip büyüyormuş... her santim büyüdüğünde ''poh poh'' diye bi ses çıkarıyordu... bu satırları okurken tekrar öldürdüm. kutlarım. çok beğendim. çok etkilendim.
Teşekkür ederim kayıtlı. her olgunun bir görünen yüzü bir görünmeyen yüzü vardır ya hani. Bir iyi tarafı bir kötü tarafı,vb. tezatlıkları sıralamak mümkün. Günümüz toplumunda bir çok şey sadece modern olmak adına yapılıyor(Nietsch der ki modern olmak ilerici olmak demek değildir.) Popülist kültür bireyselliği doruk noktalarına taşırken kapitalizminde( senden beslenip daha da büyüyen şey :) ) bundan nemalanmaması imkansız. Ancak sorun sadece kapitalizm değil, insanın var olan vahşi-hayvansal doğasını böyle durumlarda daha bir rahat ortaya koyabilmesi. Sonuçta sistem ne olursa olsun sorun kişilerin özünden geçiyor. Herkes her durumda kendi hayvanını evcilleştirebilmeli. Sevgi ve saygımla...
Riskli bir yazı,bir gün akıllının biri ayna niyetine yazarına tutarsa bu yazıyı küçük kıyamet olabilir...ki ortak adımız insansa ,kaçınılmazdır egonun kayığına binmemek...
Türk insanı gökyüzünde tanımlanamaz gök cismi görür.. Anlayıp araştırıp öğreneceğine fotoğrafını çekip ünlü olmak daha cazip gelir..! Arkadaşı sorar ne bu la hügo muydu ügo muydu o işte la:)
fake ulan bu ney fake ulan sahte bunlar sahte bak burda Kütahya porselen yazıyo:))
ugoları anlatırken ne anlatmak istediğim karışmış sanki Sen farkındalığının farkındasın ister seni ve yazdıklarını anlamadan pısırıklıklarına bakmadan saldırsınlar ister başka amaçlarla yakınlık kursunlar.. ve ya yere göğe sığdıramasınlar
öyle ya... Her dem insan bekleneni, sunamıyor. "Bekle" n tim mi var benim sizden, yada benim böyle bir hisse kapılmamdan size ne değilmi? Bir sabah kalktığınızda hissettikleriniz, bir önceki gün ile aynı olamayabiliyor. bir gün sergilediğiniz o neşeli tavrınızı, bir başka gün hatta aynı gün içinde belirli belirsiz nedenlerden ötürü kaybedebiliyoruz yada tam tersi işte. Nedendir... ?
Övgüler, insanın başını kaldırırken, ruhunu okşarken, kaybettirdiğinin farkına vardırmıyor. Övgüler hoş gelsede, insanı küçültüyor aslında. Kibire vesile olabiliyor. bir cümle aklımda kalanlardan: "Biri size nekadar iyi olduğunuzu anlatırsa şayet, onun anlattıklarından aldığınız haz kadar kötüsünüz" Ben çok kötü oluyorum , sağlamasını yukarıdaki cümleye göre yapınca. Bütün bu yazdıklarımın sizin yukarıda anlattıklarınız ile arasındaki bağı anlayamaz iseniz, sizi anlarım. Ama şayet anladıysanız, birinin , bir anın, bir günün, bir şeyin yüzüne, inandığınız güzellikleri kirletmeyin derim okadar. Farkında olamayabiliyor insan bir zaman ve farkına vardığında geç oluyor vesselam. SAygılarımla.
ki gündür bir cenaze resmine bakıyorum perspektifsiz duygularla. Tabut çok küçük ve üstünde oyuncak bir bebek var.. Muhtemelen bir çocuk hayatın içinden çok erken koparılmış diyorum. Yaşadığım aşırı duygusallıkla ilişkili bir duyarlılık ile o resmi, 103 yaşında Çinli bir kadın resminin tam yanına asıyorum.
Sonra rutubetli duvardan bir adım uzaklaşıp o iki resme son kez bakıyorum. Uzun ya da kısa, alınan nefesler arasında yaşamdan ölüme her şeyin bir geçişme içinde olduğu düzlemler görüyorum.
Sınırlar keskin ya da açıkça tanımlanmamıştı ama geçitler vardı; “Allah uzun ömürler versin” ile “Allah çektirmesin” arasında . İşte tam o anda bir perspektif oluşuyor gözlerimin önünde. Olabildiğince dar.
Adına “şans” deyip , tek kaçışlı iki damla gözyaşı döküyorum; X ve Y…
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.