Vapur kalkıyor ve benim yüreğimin sesi motorun sesine karışıp, Deniz’e akıyor. Çevrilen her pervane de biraz daha iyi oluyorum. “İyiyim” diyorum artık İçimden durmadan tekrarlıyorum her pervane sesinde, iyiyim… Ben iyiyim, herkese ve her şeye rağmen hala iyiyim. Seninle paylaştığım ama Seninle olamadığım bir Dünya’ya rağmen iyiyim…Buradayım işte, tam maviliklerin ortasında, tam Deniz’in ortasında, tam Kız Kule’mde… Masal gibi bir hayat yaşıyorum içimde…

Sen’le olamadığım Dünya’da olmamın ne anlamı var? Anlamsız her şeylerden birisi de bu ! Baştan sona anlamsız her şey. Seninle anlamlıyken, şimdi anlamsızlaşması birden bire her şeyin yine anlamsız ve doğaldı… Bu Dünya’nın da anlamı olmamalı diyorum içimden ve Deniz’e döküyorum…

Boğaz köprüsünün ışıklarına asıyorum sülietimi. Boğaz köprüsünün ışıkları rengarenk kırmızı oluyor. Hiç olmadığı kadar renkli oluyor Deniz, köprüden üzerine düşen ışıklarla… Ben seni aydınlatmak için kendi ışığımdan oluyorum. Sen aydınlan diye kendimi yakıyorum….

Tüm renklerimi Sana döküyorum. Arsızca, utanmazca, cesurca… En çok Deniz’in katili oluyor renklerimiz. Çünkü o hep mavi, ara sıra koyu lacivert. Başka renklere boyamam imkansız ve ben sende böyle bu kadarken, Sana böyle bakarken başka renk akıtmam imkansız… En çok Mavi oluyorum, en çok Deniz… Tüm renklerim ölüyor yavaş yavaş… Ben Deniz’e gömülüyorum yavaş yavaş, kimse farkına varmadan..

Hayalimi Kız Kulesi’ne asıyorum,
Kız Kulesi’nde bir kız oluyorum…
Kız Kulesi’ndeki Kız’ı öldürüyorum…

Daha önce olduğum gibi, daha önce öldüğüm gibi… Tüm Üsküdar Şahit oluyorlar gerçeğe, hayalimdeki gerçeğe..

Vapur kıyıya yanaşırken; en çok gözlerim takılıyor motorun altında çırpınan köpüklere. Bembeyaz köpükler, bir zamanlar kurduğum hayaller kadar beyazlar, sonra vapur duruyor, köpükler yok oluyor… Aslında karşıdan beri hep peşimizden gelmişlerdi, durmadan, usanmadan ve sıkılmadan. Şimdi birden bire bırakmışlardı peşimizi, Deniz’de boğulmuştu onlarda…

Başka renk olmak imkansız Deniz’in içinde, Deniz’deysen eğer, rengin hep mavi ve eğer Deniz’e aitsen hep cesur olmalısın, her zaman boğulacak gibi hazır olmalısın yaşamaya…


Yirmi Beş-Mart-İkiBinOnİki*20:30
Nevin Akbulut