Okuduğunuz
yazı
25.3.2012 tarihinde günün yazısı olarak seçilmiştir.
rrrr
hhh
Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Nasılda değerli bizlere güzel anılar bırakan insanları, binaları, yalıları, güzelim sokakları yok etmeye alıştı insanlar, ve de alıştırıldı. Üzücü . Anlamlı ve hüzün dolu yazınızdan dolayı sizi kutluyorum.
Evet anlatımınızdan etkilenmemek imkansız. Yıkılan konakların insan ruhundaki önemi çıkıyor ortaya Güzel şeyleri hayatımızdan nasıl da kolay çıkarıyoruz. Acı ve hüzünlü . Sıcacık anlatımınızla kutluyorum. Kaleminiz susmasın.
keziban buldu tarafından 4/20/2012 2:36:19 PM zamanında düzenlenmiştir.
zaman hiç bitmiyor geceler gündüzlüri sürüyor önüne katmış kaybeden hep insan oğlu neler geliyor insanların başına bu sürü daha çok dertleri güder aldırma acıya sabır gerek ateşe kül zamana sürü (sürü olay acı tatlı hatıralar) kal sağlıcakla...............
Çoğu insanlar da böyle değil mi?.. Yaşlanınca ya atılırlar bir köşeye ya da kadrini kıymetini bilmezler, kalır yüreğindeki yalnızlıkla bir başına... Sonra da göçer gider yüreğinin kuytularında sakladığı isyanlarla... Onlar giderken belki de yalnızca bir iki dostu kalır artlarında "Hey koca çınar hey! Sen de gittin demek..." der ve kendi sırasını bekler belki de bir an önce gidebilmek için kalabalıktaki yalnızlığından...
Konağı da dillendirmişsiniz insan gibi... Dökmüş yaralarını ulu orta ve düşünmeye çağırmış bizleri; dinleyin sessiz çığlıklarımı der gibi...
Hüzünlendim... Ki, zaten hüzün vardı yüreğimde bu gün...
Sevgili Saadet Hanım, ziyaretiniz ve anlamlı yorumunuz beni mutlu etti. Bir konağın sesini duyurabilmek beni ziyadesiyle mulu etti. Teşekkür ederim. Sevgilkerimle arkadaşım.
nermin abla, kalemine sağlık, tokat gibi vurmuşsun insanlığın yüzüne dilsiz sanılan ruhları dillendirerek... ne hale geldik dedim ama son paragraflarda da yüreğimde bir yerler acıdı.. kalemin hiç susmasın inşallah
BU YAZININ TAMAMINI OKUMAYANLAR HEMEN BU İNSANIN YAŞAMINI ANLATAN BİR YAZI DİYE DÜŞÜNMEYE BAŞLARLAR BUNA EMİNİM ESKİ BİR KONAGIN DİLİYLE YAZILMIŞ YAZI OLDUGUNU ANLAMAK İÇİN SONUNU GÖRMEK GEREKİYOR İNSANLARI SIKMADAN AKICI BİR KALEMLE BİR KONAK BU KADAR GÜZEL ANLATILABİLİRDİ ESKİ TARİHİ KONAKLARIMIZDAN GÜNÜMÜZDE PEK FAZLA KALMADI HEP O ABLAK ÇEHRELİ İSANLAR DİYE TABİR ETTİGİNİZ KİŞİLER YIKTILAR VE YERLERİNE APARTMANLAR YADA GÖKDELENLER İNŞA ETTİLER SAYGILARIMLA..
DOSTLUKCAN tarafından 3/26/2012 10:04:13 AM zamanında düzenlenmiştir.
Nermin Hanım, yazınızı okurken, önce, dünyanın krılganlığını, yaşlanmakta olduğunu, tükenmekte olduğunu yazdığınızı düşündüm. Biraz daha okuyunca bunun bir dut ağacı olduğunu ve şu an terk edilmiş bir bahçede sadece sesizlikle serzenişte olduğunu düşündüm ve en son baktım ki bir konakmış.... Güzeldi.. ellerinize sağlık.
Teşekkürler Can, eşyalar, evler de tıpkı insanlar gibi. Devri geçti mi zamana, değişime uyum sağlayamadığında unutulup gidiyor. Bir konağın gözüyle insanların unutuluşunu, yalnız kalışını anlatmak istedim sadece. Beğeniniz için çok teşekkürler. Saygılarımla...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.