26
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2807
Okunma


Bugün benim günüm... Tüm Dünya’da... Sıra bana gelmişken, sesimi duyurmak istedim. Kulak verir misiniz?
Ben sizden farklıyım...
Siz de farklı mısınız? Farkında mısınız benim? Elbette farkındasınız ama çoğunuz yanımdan geçerken görmezden gelip, ardımdan acıyorsunuz! Neden?
Beni biraz tanımak ister misiniz? Sizlerden pek bir farkım yok. Eksiğim yok. Aslında eksik değil, biraz fazlayım. Sizin kırk altı, benimse kırk yedi kromozonum var ve asla hasta değilim. Yalnızca genetik olarak sizden farklıyım. Belki bir takım sağlık sorunlarım olabilir, ancak ben de diğer çocuklar gibi oynamayı, ailemle güzel vakit geçirmeyi, okşanmayı ve anlaşılmayı seviyorum. Olmaz gibi görünse bile, kendime özgü yeteneklerim var. Bir benliğim ve düşüncelerim var. Hepinizin beni sevmesini ve benimsemesini beklemiyorum elbet, ancak benlik olarak benim de kabullenmeye ihtiyacım var.
Evet farklıyım...
Azı karar, çoğu zarar teorisi benim durumumda kendini kanıtlıyor. Bana fazla gelen bu kromozom, gelişimimi olumsuz etkiliyor. Fiziksel olarak diğer çocuklardan başka görünebilirim ama dediğim gibi bu genetik bir fark. Siz çocuğunuzu sarışın ya da esmer diye daha az sevebilir misiniz? Pek çok şeyi daha yavaş öğreniyorum, daha geç başarıyorum doğru, ancak başardığım zamanlardaki sevinç kahkahalarım sizinkinden daha az şiddetli değil. Kardeşlerimle oynamayı çok seviyorum. İçimdeki sevgi güdüsü kardeşleriminki kadar kuvvetli. Her şeyi onlar kadar kolay kavrayamıyor, onlar kadar çabuk öğrenemiyorum ama emin olun ki, gelişimin her ne kadar gecikmeli olsa da, gerekli her şeyi öğrenmeye açığım. Gelişme prosedürümün uzun olması gözünüzü korkutmasın, biraz destekle bana vermek istediğiniz ne varsa alıp, işleyebilirim.
Kırılgan ve hassas olabiliyorum zaman zaman, nitekim kırk yedinci kromozon duygulara herhangi bir hasar vermiyor. Hislerim oldukça yoğun, sizler gibi ben de üzülüyor ve ağlıyorum. Bana özel bir davranış biçimi uygulamanızı istemiyorum, diğer çocuklara baktığınız gözle bakın yeter. Beni, gelişim engeline takılmayan çocuklarla kıyaslamayın. İster istemez onların bir kaç adım gerisinden geliyorum ancak bu gelişim yolunu tamamlayamayacağım anlamına gelmez. Yanımda olun, beni sosyal hayattan soyutlamayın ve imkânlar çerçevesinde rehabilitasyon merkezlerinden yararlanmamı sağlayın. Emin olun ki, bana verdiğiniz olanakları sonuna kadar kullacak ve size mutluluk olarak geri vereceğim.
Farklıyım ben...
Bu benim seçimin değildi, ailem beni olduğum gibi istedi ve sevdi.
Siz de farklı olduğumun bilinciyle kabul edin beni. Lütfen bana karşı sabırlı olun. Kötü değilim ki, yalnızca farklıyım. Sizi üzmek, kışkırtmak gibi ard niyetleri besleyemeyecek kadar temizim. Ben, ne bir ülkeye savaş açmayı, ne birinin kanını akıtmayı, ne kimsenin canını yakmayı, ne de garibin malını çalmayı düşünebilirim. Dedim ya, farklıyım sizden, tenimi üzerimden çekseniz, melek gibiyim.
Bugün benim günüm. Ben Down Sendromlu bir çocuğum, farklıyım. Farkıma varın! Beni soyutlamayın, aranıza katın.
Farkıma varın ve farklılara katılın.