3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1345
Okunma
Yıllardır peşimi bırakmayan koyu karanlık gece ve dipsiz kuyular,
Ağladıkça; hıçkırdıkça içimde boğulan sesim, beni zehirleyen gözyaşlarım,
Ve eskitilmiş aşklarım!
Yitirilen bir çocukluğumdan başka hiçbir şeyimin olmadığı şu uçsuz bucaksız dünyada bir mucize olur mu sizce? Bir el uzanır mı gökyüzünden, siler mi gözümden seller gibi akan yaşlarımı, karanlığımın üstüne güneş gibi doğar mı, dağıtabilir mi kara bulutları?
Ölmüş bir tene tekrar can üfleyebilir mi aşk? Ellerimden tutup beni miraca çıkarır mı? Yapış yapış olmuş bu yalnızlığı sıyırıp atabilir mi bedenimden?
Ne kadar özledim bilemezsiniz küllerimden tekrar doğmayı, kardelen gibi beyaz örtünün altından süzülerek çıkmayı...
Sizce mucizeler gerçek mi?
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz